Reactive and Proactive Age Management Strategies in Polish Companies - Research Results
Author: Izabela Kołodziejczyk-Olczak
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, 2014, no 9(933), pp. 137-155
DOI: 10.15678/ZNUEK.2014.0933.0910
Abstract
Population aging is an objective process that will be unavoidable for the foreseeable future, because demographic changes cannot be quickly reversed. Populations are aging in Poland and other countries, particularly highly urbanised and industrialised ones. As a result, in addition to having to cope with the numerous challenges of globalisation, internationalisation, tertiarisation, informatisation, growth of competition and innovation, as well as changing consumption patterns and customs, organisations also face the effects of aging.
Successive types of age management strategies and practices have arisen from how age management has been understood and handled, which shows that organisations develop linearly. Two early types are examples of reactive strategies that emerged in response to the requirements of the business environment. Other strategies, which I refer to in the paper as 1st, 2nd, and 3rd generation strategies, are proactive. In this paper I classify age-management strategies adopted by Polish employers using an indicator that I designed. The study results demonstrate that while Polish employers differ in how they approach the problem of age and how they manage it in the instrumental and functional sphere, in the institutional sphere they are only somewhat advanced and differentiated. „Soft" age management is a necessary part of a company's social model, and makes it possible for many stakeholders to benefit. The economic model, on the other hand, seems insufficient, particularly in the long term.
Keywords: age management, ageing society, older worker, active ageing, human resource management.
Reaktywne i proaktywne strategie zarządzania wiekiem w polskich organizacjach - wyniki badań
Autor: Izabela Kołodziejczyk-Olczak
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, 2014, nr 9(933), s. 137-155
Streszczenie
Zjawisko starzenia się społeczeństwa jest procesem mającym obiektywny charakter, jest nieuniknione w dającej się przewidzieć przyszłości, gdyż zmiany demograficzne nie są odwracalne w krótkim czasie. Zjawisko to dotyka Polskę i inne kraje, szczególnie te wysoko zurbanizowane i uprzemysłowione. Obok licznych wyzwań związanych ze sprostaniem procesom takim jak globalizacja, umiędzynarodowienie, tercjalizacja, informatyzacja, wzrost konkurencji czy innowacyjności, zmiany w konsumpcji i obyczajach, organizacje muszą zmierzyć się ze skutkami starzenia.
Strategie zarządzania wiekiem przyjęte przez polskich pracodawców zostały w artykule sklasyfikowane z wykorzystaniem wskaźnika zarządzania wiekiem zaprojektowanego przez autorkę badań. Wyniki analiz pokazują, że polskie przedsiębiorstwa jeszcze nie stosują powszechnie zarządzania wiekiem. Zarówno w kontekście postrzegania dojrzałych pracobiorców, jak i stosowanych w praktyce instrumentów zarządzania wiekiem oraz ogólnego „klimatu" są one średnio zaawansowani i zróżnicowani. Zauważalne jest przyjmowanie strategii zarządzania wiekiem I, II i III generacji raczej przez organizacje oparte na wiedzy, natomiast strategie „rozwiązywanie problemu skąpych zasobów" oraz „obniżanie wymogów pracy", czyli „twarde" zarządzanie wiekiem, wdrażane są raczej przez przedsiębiorstwa tradycyjne.
Słowa kluczowe: zarządzanie wiekiem, starzenie się społeczeństwa, pracownik dojrzały, aktywne starzenie się, zarządzanie zasobami ludzkimi.
Wersją pierwotną czasopisma jest publikacja drukowana.
Artykuł jest dostępny również w bazie CEEOL http://www.ceeol.com/. Zeszyt Naukowy nr 9(933) jest dostępny w czytelni internetowej Ibuk http://www.ibuk.pl/
The article is available in the CEEOL database http://www.ceeol.com/. The journal is available in the online reading room Ibuk http://www.ibuk.pl/
